Osmanlı Devleti döneminde 1831 yılında Ceride Nezareti’nin kurulması ve 1881 yılında Sicil-i Nüfus Nizamnamesinin yürürlüğe girmesi ile teşekkül eden nüfus sayım sistemi Cumhuriyet Dönemi’nde çıkarılan kanunlarla yeniden düzenlendi.
Ülke nüfusunun uzun süren savaşlarda azalması ve Lozan Antlaşması sonucunda uygulamaya konulan mübadele ile ülke nüfusunun yeniden tespiti ihtiyacının ortaya çıkmasıyla Cumhuriyet Dönemi’nin ilk nüfus sayımı 1927 yılında yapıldı. 1928 yılında ise 1312 sayılı Türk Vatandaşlığı Kanunu yürürlüğe konuldu. 1934’te de Soyadı Kanunu ile her aile ve kişi soyadı aldı ve unvan ile lakaplar kaldırıldı. Her birey soyadına göre kayıt altına alınmaya başlandı. Böylece kişi karışıklığına yol açan yazım usulü sona erdi ve yeni bir nüfus yazım sistemine geçiş yapıldı.
Cumhuriyet Dönemi’nde ikinci sayım ise 1935 yılında yapılmış olup bu tarihten itibaren her 5 yılda bir nüfus sayımı yapılmıştır. Bu durum, 1990 yılına kadar devam etmiş ve bu tarihten sonra nüfus sayımları 10 yılda bir yapılmıştır.